Anneme Şiiri - Ahmet Bodur

Sensiz bomboş kaldı o sedir köşesi,
Dilinden hiç düşmezdi ALLAH hecesi,
O ramazan mübarek Kadir gecesi
Sanki bir melek olup uçtun sen ANNE.

Hasretin başlasada o mübarek gün,
Sen sanki benimlesin yanımda hegün.
Rüyamda nur içinde gördüm daha dün,
Sanki bir melek olup uçtun sen ANNE.

Hasretini yıllara sarıp ördüğüm,
Ayak bastığı yerlere yüzüm sürdüğüm,
Bazen anne nerdesin diye sorduğum,
Sanki bir melek olup uçtun sen ANNE.

Sen sağ iken evimde bir huzur vardı,
Nurlu yüzün dört mevsim hep ilkbahardı.
Gittin diye odanda güller sarardı,
Sanki bir melek olup uçtun sen ANNE.

Hayalin gözümdedir hep perde,perde,
Kokun var hala namaz kıldığın yerde.
Özledim elin öpem uzatıverde,
Sanki bir melek olup uçtun sen ANNE.

Anne sevgisi derler,sevgiymiş meğer,
Senin evladın olmak,dünyaya değer.
Affet seni bir lahza üzdüysem eğer.
Sanki bir melek olup uçtun sen ANNE.

Eminimki mekanın Cennet olmuştur,
Melekler bile sana selam durmuştur,
Babam seni beklerdi,şimdi bulmuştur,
Sanki bir melek gibi,uçtun sen ANNE.

Anne daha neler yazam bilemiyorum,
Yokluğuna bir çare bulamıyorum,
Vaktim dolmadan sana gelemiyorum,
Sanki bir melek gibi,uçtun sen ANNE.