Anneme Şiiri - Hüseyin Dal

Ben küçük yaştayken
Ellerinle başladın kuyu kazmaya,
Nice erkekler kahvede otururken
Sen âdeta örnek oldun onlara.

Hani her bayramda bir araya toplanırken
Diyordun paylaşın bu tarlayı.
Hepimiz seninle hasret giderirken
Gönül istiyor sürekli yanında kalmayı.

Bir de ağacı çok severdin
Bıkmazdın onları sulamaya.
Çekirdeğini ekerek sevgini gösterirdin
İnsan bıkamıyor bunlara bakmaya.

O güzel ellerinle kazdığın kuyu
Üzeri on altı kişilik seyyar masa.
Elle çekmeden dinamo çıkarıyor suyu
İnsanda kalmıyor ne gam ne de tasa.

Hayallerin gerçek oldu
Tarlayı altı kardeş paylaştık.
Her taraf yemyeşil ağaçlandı
Bunun için epey çalıştık.

Torunun Samet, fakülteyi bitirdi,
10 Ağustosta askere gidecek.
Benim için engüzel haberi getirdi,
Böylece vatan borcunu da ödeyecek.

Karınca misali çalışan anneciğim,
Gönül sarayım sevginle doldu.
Sen nur içinde yat anneciğim,
Her şey hayal ettiğin gibi oldu.

(19.07.2003)