Anneme Şiiri - İbrahim Tekin

Yine sessiz bir gecenin başlangıcıydı, Hüzünlerin start vermesi Çıkmıştık yola sen yorgun ve hasta Ankara ilk kez başkent olmanın dışında Başka bir havayla karşılıyordu sanki. Ankara"daydık,ihtişamlı binalar,yoğun trafik Resmi ve gayri resmi herkesin Ciddi takıldığı kocaman bir kent. Nedense hiç bir anlamı yoktu bunların Sen hasta ben bitkin ve yorgun Senin yorgun inip kalkan gözkapakların Anlamsızlaştırıyordu herşeyi, Hatta araçaların havalı kornaları Vızıltı gibi esiyordu kulaklarımda. Şairin dediğinin tersine Ankara"yı duymuyor ve görmüyordum Gözlerim açık.