Anneme Şiiri - Ali Karagöz

Bülbül gibi şakan dilin yanında,
Gül gibi kokan nefesin ağzında,
Gözlerinde açan gülün özünde,
Hiçran atına bindin, gidiyormusun.

Rüzgar olupta esi verirdin,
Fırtına olupta coşuverirdin,
Herkese bir söz bulu verirdin,
Bıktın. Şimdi gidiyormusun.

Bazen deniz gibi dalgalı,
Bazen da enginlere dalardın,
Bazen bir melek,bazenda kocamandın,
Dünyanın sefasını sürdün, şimdi gidiyormusun.

Ana gibi yar olmaz derlerdi,
Memleket gibi diyar yok derlerdi
Kendisine çok üstün onurlu derlerdi,
Yaşamaktan küstün, şimdi gidiyormusun.

Çektiğin acıları şimdi özlüyormusun,
Hiç aklından geçıyormu, üzülüp yanıyormusun
Oğuldan kızdan fayda yok derdin inanıyormusun,
Gam deryasına daldın, şimdi gidiyormusun.

Dağlar taşlar ovalar sana vız gelirdi,
Uçan kuştan dahi hile sezerdi,
Kendini hep yaşıyacak zannederdi
Dut yemiş bülbül gibi susdun. Şimdi gidiyormusun.
11/05/09