Anneme Şiiri - Mustafa İmamoğlu

Anneme

Dokuz ay karnında taşıyıp besledin beni Çok büyük eziyetler çekmene rağmen
Acılar içinde kıvranarak doğurdun beni Emzirip bezleyerek sevgiyle büyüttün
Bundan sonra asıl sorunlarım başladı Altımı pisledikçe sen yıkayıp temizledin
Her ses çıkarmamda sevgiyle sarılıp Ateşlenince uyumadan başımda bekledin

.
Yürümeye başlamamı bayram sevinciyle kutlarken ilk anne deyişim de çılgınlaşıp
Duydunuz mu anne dedi anne dedi diye koşarak sevinçle etrafındakilere bağırdın
Yıllarını bana verip büyümem için yokluklar içindeyken yılmadan canla başla uğraştın
Kardeşlerim gibi benim besinimde bize sunduğun o büyük sevgiymiş sevgili anne

Hayatının baharını yaşayacakken kalp rahatsızlığı sonucu aramızdan ayrılmışsın anne
Seni tanıyabilecek yaşta değildimse o zaman yaşamımda ne kadar özledim bir bilsen
Ne kadar çile çektimse de son kucaklayıp sevgiyle bağrına bastırışın var hatırımda kalan
Bana hep yaşam enerjisi oldu bu yoksa mücadele edemez olurdum yaşanan sıkıntılarla

Seneler yavaşçacık ilerlerken ilkokul bitti derken babam sürgüne gitti ihtilal de
Bende birlikteydim ki ergenlik çağı geldi kafam biraz asileşip dumanlandı herkese
Senin sevgin olmasaydı çıkamazdım bu asi kafayla gurbetteki karanlık günlerden
Hatırımdan asla çıkmaz güvenle göğsüne yaslanıp çok mutlu olduğum o az günler

Süt içen çocuklar, ağlayan bebeler hep seni hatırlatır gündelik yaşamımda bana
Okşanan bir çocuk başı, cenazelerde gördüğüm her yeşil örtü kalbimi sızlatır ve
Seni hatırlatır bana. Oysa senden sonra iki de analığım oldu ısınamadım onlara
Ne yazık ki onların hiçbiri de sarılıp kucaklamadı senin sarıldığın gibi sevgiyle bana

Bin bir kahır içinde başarıyla okulları bitirip atılmışız hayata biz kardeşler
Zamanla Sevgi bağları zayıflayan kalabalık kardeşlerin her biri bir tarafta
Aile içinde arasında yaşanan her olayda hatıra gelen endin annem en başta
Babamızda çok kırıktı biz evlatlarına amma senin yerin bende annem bambaşka

Vefattan önce yaşadığın zamanla mezara konduğun geceyi anlatırlar teyzeler
Öyle safmışsın ki gömüldüğünde gökten nur yağmış olduğunu hep söylediler
Şimdilerde babam ve ağabeylerim köy mezarlığında yanı başına sırayla geldiler
Kavuştunuz mu bilemem amma hepsi bu dünyada payına düşeni inan ki çektiler

Yaş altmışı geçti evlenip mutlu oldumsa da hiç çocuk yok ki seveyim annem
Senin beni kucağına aldığında sevgiyle oğlum dediğin gibi bende diyeyim annem
Eşim sevgi ve saygıyla hep anarak dualarında hiç eksik etmez sevgili annem seni
Başarı ve mutluluğumu seninle birlikte paylaşmak ne güzel olurdu nurani annem

Senin sevginin sıcaklığını tutmazsa da benzerini yaşattı bana kayın validem
Onunla nasip oldu bana birazcık ana sevgisini yeniden yaşayıp paylaşmak
çok güzel bir şey olurdu Her halde anne ile bir ömür süren birlikte yaşamak
Bu dünyada olmadı umarım ahrette birlikte rahat yaşam süreriz sevgili annem.
13.05.2012.M.İMAMOĞLU