Anneme Şiiri - Ramazan Çetin

Anneciğim,canım annem,bir tanem,
Cennet senin ayağının altinda.
Sana hürmet ihsan değil vazifem,
Az gezmedim o mübarek sırtında...

Yüzümüzden rahat yüzü görmedin,
Hasta oldun,hastalığın bilmedin,
Eza verdim,cefa verdim yılmadın,
Yerin senin iyilerin safında...

Yaşım olmuş altmış,seksen farketmez,
Annem,' yavrum'demeyi hiç terketmez,
Şefkatini,sevgisini tüketmez
Cennet olsun mekanın Hakk katında...

Yüz evladı olsa ister yaşasın...
Oğlu isen,gönlündesin, Paşasın,
Kızı isen,Sultan sensin,köşesin,
Meyvesisin,Tubasının dalında...

Görünmezsek,köşe bucak ararsın,
Seni üzsek,kalkar hayra yorarsın,
Sana kalkan el kırılsa sararsın,
Öfke atı hiç olmadı altında...

Resulullah,buyuruyor: 'öff' deme...
Kırdığın kim, söylediğin söz kime? ..
Nahkum eder yarın büyük mahkeme;
Bu evladın keşke olsa farkında...

'Öff' demedik,ah ki ne ah,katladık,
Doğru söze öfkelendik,patladık,
Akıl gitti uçurumdan atladık,
Gine de yer verdin gönül tahtında,,,

Cefa sende,vefa sende öz sende,
Bizim için yaş dökecek göz sende,
Affımızı sağlayacak söz sende,
Senin duan makbul Hakk 'ın katında! ..

İsterim ki hep duanı alayım,
Dua ette,minnet dolu kalayım,
Bas üstüme,sana paspas olayım,
Canım annem,gülüm annem,al annem,
Resulullah komşun olsun bal annem! ..