Anneme Şiiri - Filiz Laçin

Sen gidince,
Yokluğunun ateşi,düştü içimize!
Sen gidince,
Ağlayıp,inlemeler...hepsi bir nebze.
Sen gidince,
Varlığın da uçtu gökyüzüne.
Sen gidince,
Resimlerin atıldı bir bir geriye!
Sen gidince,
Durmadı zaman,döndü biteviye.
Sen gidince,
Bir, kokun kaldı tenimde!
Sen gidince,
Ağaçlar meyvesini verdi yine,
Sen gidince,
Kimse yaptığından durmadı geriye!
Sen gidince,
Kapanmayan kapın,açılmadı kimseye!
Sen gidince,
Başkaları oturdu,sofrada ki yerine!
Sen gidince,
Yarım kalmış mektup gibi zarfın içinde,
Sen gidince,
Yarım kalmış duaların,
Yarım kalmış arzuların,
Yarım örülmüş çorabın,
Hep yarımlar kaldı bize!
Sen gidince...