Anneme Şiiri - İsimsiz Şaire

Dinle beni anne anlatacaklarım var sana
Neler söylemiştim bi hatırlasana
“Okumak istiyorum, evlenmek istemiyorum
Hayallerim var benim, gitmek istemiyorum “

Ne çok yalvarmıştım da kulak asmamıştın sen
O dipsiz kuyuda kendimi buldum ben
Yuva dedin tutturdun beni hiç dinlemedin
Gönderdin yaban ele, gözyaşımla demlendim

Bak yuva diyordun, yuvam mezarım oldu
Her gün bir umudumu, toprağa gömdüm anne
Kanatlarım yanıyor, kanatlarım yok artık
Umutlarım uçuyor, tutamıyorum anne
Kızın neler yaşadı, şahit misin sen buna
Şimdi sen de pişmansın, elden ne gelir anne
Helallik istiyorsun, nasıl etmem ki sana
Sen nereden bilecektin, bilsen hiç verir miydin

Şimdi her şey değişti bak “Elif” oldum artık Dimdik ayağa kalktım, görüyor musun anne
Hayallerimi tuttum, artık bırakmıyorum
Kanatlarım olmasa da uçacağım ben anne
Kızın ilham olacak, yüreklere dolacak
Her genç kızın rüyası bir gün gerçek olacak
Gönüllere ektiği umut tohumları da
Sessizce filizlenip elbet çiçek açacak