Refah TORLAK / RETOR - 1950
' ANNEME '
Anneciğim, yokluğun her geçen gün daha büyük bir boşluk,
Dinmeyen ve hep büyüyen bir yürek sızısı olarak perçinleniyor benliğime
Sen de mutlak bilirsin, zaten Rabbim de şahittir içtenliğime.
RETOR
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,