Doğduğumdan beri yanımda, bir an ellerimi bırakmadı. Doğduğumdan bugünüme yani 16 yaşıma kadar her sorunumda, her acımda, mutluluğumda yanımda.
Senelerdir bir an olsun kendimi yalnız hissettirmedi bana.
En güçsüz, hayattan umutsuz anlarımda beliriverdi kanatlarının altına alırcasına.
Yeri geldi arkadaş, yeri geldi abla, yeri geldi baba bile oldu bana.
Tükendiğim, uçurumun kenarına geldiğimi hissettiğim her zaman tutup çekti beni kollarımdan, hayatın mutlu yanlarına…
Üzülmeme hiç izin vermedi bugüne kadar.
Gelecek planlarımın en başına yerleştirdi dimdik, ayakta durabilmeyi…
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta