Anneme Şiiri - Osman Utkan

bir kere daha öğrendim
bağdat gibi diyar bulunabilirken
ana gibi yar bulunamıyormuş…

en fazla anneler özler
meraktan ölecek gibidir
bir müddet görüşmese sizinle…
telefon çalsa yavrusunun aradığını hisseder
sizin arayacağınızı bilir
hatta telefon çalarken bebesinin adını söyler ve telefonu açar…
uykusuz kalır geleceğinizi duysa
geceden yolunuzu gözler
yola çıktığınız andan itibaren
kazasız belasız yolculuk yapmanız için dualar eder …
kapı çaldığında ilk anneler koşar kapıya
kapıyı çalan siz olmasanız bile…
sizi gördüğü an doyasıya sarılır
koklar uzun uzun
canından can olanı
kanından kan olanı…

evladına daha çok üzülen
annesinden başkası olamaz, …
ağabeyim vefat ettiğinde onun kadar acı çekmedi hiç kimse
10 yıl boyunca her gün ağladı
öyle ki gözleri bozuldu
ağıtlar yaktı
üzüldü aklını yitirmişçesine
hasretini toprakla giderdi
sık sık onun mezarına gidip
toprağını kokladı
okşadı mezarını yavrusunu okşar gibi…

bütün kardeşler bir bir baba ocağından ayrıldık
birkaç kardeş kaldı sadece
gün geldi anne ve babamın en yakını ağabeyim de ayrıldı
yine annem oldu en fazla üzülen
hastalandı ayrılıktan dolayı
ölüm zordu ama
ayrılık nasıl bir bela idi
epey bir zaman aldı iyileşmesi
hala içine sindirmiş değil evladından ayrılmayı
nasıl sindirsin ki… kendinden bir parçaydı
bebesi ilk anda canından bir parçaydı ve ayrıldılar
sonrada yüreğinden bir parça oldu yine ayrıldılar
her ayrılıkta ayrı bir parça koptu
her giden kuzusu için
annelerin yüreğinden…

yaz tatiliydi.
bir gün konuşma arasında
üniversitede iken ekonomik sıkıntıdan dolayı
birkaç öğün yemek yemediğimi söyledim
annem gözyaşlarını dökerek
“bilseydim dilencilik yapar yine sana yolardım” dedi
Sen bir incinsen; o bin incinirmiş meğer
Ahhh…söylemeseydim de üzmeseydim keşke…

yaşım ilerledikçe
geçtikçe günler ardı sıra
ben büyüdüm korkularım da büyüdü
korktuğumda sıkı sıkı sarılmak istedim sana
her geçen gün daha çok arıyorum seni
sıcaklığını, sesini, sevgini…

bir kere daha öğrendim
bağdat gibi diyar bulunabilirken
ana gibi yar bulunamıyormuş…

Osman Utkan
www.osmanutkan.com