Anneme Şiiri - Gürsoy Solmaz

Ellerini doya doya öpmeden,
Sarı saçın kar beyaza dönüştü...
Dizine baş koyup son kez yatmadan,
Mevsimler ne çabuk güze dönüştü...

Babama işleyip verdiğin mendil,
Şimdi sandığında, koynunda değil...
Güneşin ışığı sana bir kandil...
Gözlerin görmeye göze dönüştü...

Kızlık işlediğin o seccadeler,
Takımlar, örgüler ve daha neler,
Şimdi benim ile hep hayaldeler,
Bende de mevsimler yaza dönüştü...

Dünleri unuttuk, gelecek yarın,
Geride hatıra ciğer canların,
Yerini yeisler, heyecanların
Aldı da, hatıran söze dönüştü...