Nereden başlasam bilemiyorum
Başucumuzda ninniler söylediğini
Anneciğim seni ne çok sevdiğimi
Hayatım boyunca unutamıyorum
İçimi dolduran sesin
Bir volkan gibi gözyaşlarıyla
Sana sarılırken bile
Sanki baş başa kalıyorum tanrıyla
Kokunu nefesini yüreğini
Anlatılmaz sevincini
Çocukların yanıbaşındayken
Unutamam o güzel kahkahalarını
Bizler üzülürken bile
Teselli ediyordun dilinle
Ölüme gitsek bile
Yıka sen bizi elllerinle
Yedi çocuğun sana minnet
Bizim için hep dua et
Bizler senin için varız
Her zaman seni kalbimizde anarız
Unutamam soğanlı çorbanı
Ne çok yedik ekmek soğanı
Unutulmaz o güzel anı
Hatırlarız Menfiya anayı
Sema, Leyla, Bursadan
Vecdi,Ziya,Nurhan Ankaradan
Ruhi Oltudan,Hülya Antalyadan
Selam olsun bizi doğuran anadan
2 Mayıs 2008 Ankara
Vecdi HatunoğluKayıt Tarihi : 2.5.2008 21:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bize analık.babalık yaparak kol kanat gererek bizleri bugünlere getiren Annemize şükranlarımızı borçluyuz.Allah ona her zaman yardımcı olmuştur.Bugün yedi kardeş rahat yaşıyorsak onun sayesinde olmuştur.Anne o güzel ellerinden öperim.Canım ciğerim benim.
![Vecdi Hatunoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/02/anneme-246.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!