Anneme Şiiri - Hasan Akkuş

Gurbet kokusunu içime çekiyorum anacım
Özleminizi yüreğimde taşıyorum
Hem de her gün ara vermeden
Sarılıp sana o tombiş yanaklarına binlerce öpücük kondurmak varken
Burada sahte sevgilerin kucağında teselli ediyorum kendimi

Ne kendi istediğim olabildim
Ne de senin, sizin istediğiniz olabildim
Ne yapacağımı bile bilmeden
Gelecek kaygılarımı doldurup zihnime dolanıyorum yollarda

Ara sıra asi düşünceler kışkırtıyor beni
Siz geliyorsunuz aklıma susuyorum
Şerefsizlerin karşısına çıkıp şerefsizsiniz demek geliyor ama susuyorum

Her gün gidip kazı kazan oynuyorum anacım
Belki tutar diye halimiz onlara kaldı
Her çekişimde hayal kuruyorum
Ve niyet ediyorum
Anacıma bir ev alacağım diye olmuyor
Sonuç hep fiyasko

Dikkat et kendine anacım
Seni kaybetmekten korkuyorum
Çünkü senin acın ağır gelir bana bu yaşta kaldıramam
Hele ki daha beraber yaşayacağımız onca şey varken
Sakın beni bırakma anacım

Nereden çıktı bunlar diye sormayın
Bilirsiniz gelirler bana ara sıra
İşte bu da öyle zamanlardan birinde yazılmış birkaç satır bir şey
Evdeki herkese selam ederim hepinizi çok seviyorum
Haziranda oradayım belki daha da geç yani daha uzun zaman var kavuşmamıza
Ama sayılı gün çabuk geçermiş bakalım ne kadar çabuk geçecek…