Benim biricik melek ANNEM
Gidince bittimi dertlerin
Hangi düşünceni ipe astın ıssız gecelerinde
Giderken gözlerime bir pınarı bırakıp gittin,
Yüreğimdeki deli ormanları yaktın
Her sabah işe giderken gözlerimi bıraktın camlarda.
Yoksun! ..
Neden her sabah '' erken gel'' demiyorsun
Yine de erken geliyorum ANNE
Ama yoksun, nerdesin
Bahçelere bakınıyorum, tek tek odalar da arıyorum seni
Sesini arıyorum, nedn suskunsun
Yetimdin öksüzlüğü tasma yaptın boynuma
Doladım binlerce defa nefes alamıyorum ANNE
Sana çiçekler topladım hercai yi ayrı tuttum.
Ellerimi getirdim anne tut, hani nerdesin Anne
Rüzğar esiyor anne
Kimse yok sen de yoksun rüzğar zalimce esiyor
Sokak lambaları sönerse yüreğime ışığını yak be anne!
Mezarının başında kuşlar şarkılar söylüyor mu sana
Kardeşim koynun damı uyuyor
Kara toprağımı sardın evlatların diye bağrına
Isıtıyor mu söylesene ANNE
Kayıt Tarihi : 14.9.2007 22:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cevahir Kul](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/14/anneme-225.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!