Anneme Şiiri - Güzin Eye Dündar

Bugünde üşüdü günden ellerim
gelip kollarına sığındım anne
yüzümde boşluğa dalan gözlerin
içimi kor gibi yakıyor anne

zaman acımasız alıcı kuşmuş
avutur dost gibi teni dokurmuş
her dokunuşunda bir rengi alıp
hayatı solduran kabusmuş anne

daha dün bahara tomurcuk gibi
rengini verip de iliştirmiştin
içinde ne varsa bu güne dair
sevgiyle gönlüme sen işlemiştin

şimdi güzel yüzün sararıp solmuş
türabı özleyen gözlerin dolmuş
diyorsun ki düze çıkmaz bu yokuş
gözlerim sislenir, sensiz bir duruş

zamandan bu kez çok yoruldum anne…