Anneme Şiiri - Cabir Atam

Hasret dolu göğsümden
Gurbetin en derininden
Şevkat kokan ninnilerinden
Sana yöneldim anne

Minicik yavrunum hala
Büyümedim ben anne

Arkadaşlar, koca adam oldun diyorlar
Saçlarıma aklar bile düşmüş!
Yaşlanmışmışım!
Biliyormusun anne
Onlara sadece gülüyorum
Beni ne kadar kocatsalarda,
Hepsi biraraya gelip, elime bastonda verseler,
Saçlarıma dedelerde doldursalar;
Ben, senin o sıcacık bağrının dostu,
Tebessüm dolu yüzünün gamzesi,
Neşeyle çağlayan kalbinin pınarı değilmiyim! .
Ben değilmiyim anne;
Ninnilerinin tek kahramanı.
Ama onlar bunu bilmiyorlar
Kızmıyorumda
Gülüp geçiyorum...