Anneme.. Şiiri - Mehmet Sağbaş

Başucumda uyumamı beklerdin gecenin zifiri saatlerine dek.
Yanında, kollarına yatırdığın çiçekler olurdu, üzerime serpeceğin...
Upuzun kollarınla mühürlerdin bedenimi.
Oysa ben...
Oysa ben inatla seninle didişen yaramaz bir çocuk…
Tenine dolanan, sevgi gösterilerinden sıkılıp kaçmaya çalışan Macellan...
Ama ben hiç bilmezdim sensizliği.

Başucumda masallar olurdun, lambayı üfleyip dilek tuttuğum gecelerde
Belki bir şiir, ta parşömen kâğıtlar zamanından kalma,
Belki de ölüme düşkün olmak...
Mis kokulu, tenin pelüş rüyalar gibi yumuşacık,
Asırlık taşları eriten, dokunuşların...
Sen…
Çığ mevsimi kardelenleri açtıranım
Çiğdemler olup gözbebeklerime düşenim
Suretini gözbebeklerimde hissettiğim anlardır benim hayatla irtibatım
Nefesime sebebim…
Yine düştü gözbebeklerime suretin
Her bakışın bir cemredir yüreğime düşen
Her dokunuşun bir volkandır patlamaları sadece yüreğimden hissedilen
Her sarılışın bir depremdir en zararsız, en istenilen, en hissedileninden.

Ama... Ben bilmezdim sensizliği...

Gecenin en zifiri saatlerinde yanıma uzanıp sarılırdın
Ben nazlı bir kelebek olurdum 'Anne',
Avuçlarının arasına kondurup okşadığın...
Sen başucumda operet misali şarkılar söylüyordun 'Anne'
Ama ben anlamazdım dilinden
Belki de ölüme düşkün olmak yavruna
Ben bilmezdim...

Şimdi biliyorum ki,
Sevilmeyi bekler, sıcacık tenime değilmesini istermişim...
Kucaklamanı istermişim tüm ruhumla 'Anne'...
Şimdi biliyorum sensizliği...

Şimdi...
Özlemin sızlatıyor bedenimi
Camekânların ardına gizleniyorum, kaçmak istercesine hayalinden
Dışarıda yağmurlar bağrışır, sonu gelmez...
Özlem doluyum yine...
Dedim ya… Ben bilmezdim sensizliği, annesizliği…

Şimdi...
Dalgalar kaldı beni sarmalayan
Çarparlar yüreğime, demlenir geçmiş günlerim
Kolları açık, sırf ben varım beklenilen
Öf deyip içime attıklarımı da katarlar yanlarına
Yine bir sonraki adımlarımın nereye gideceği belli değil...

Dokunsan yine saçlarıma
Parmak uçlarını hissetsem tüm ruhumla,
Derin bir nefesle çeksem kokunu içime,
Bir daha hiç bırakmamacasına,
Son nefesim olsan
Seninle bir saniyemi feda etsem tüm gelecek dakikalarıma
Dünyaya geldiğim anı fark ettiğim kolların, dünyadan gidişime de yataklık etse
Pişmanlık…
Öf... Yine pişmanım anne.
Yaşayacaksan keşke dememek için savaşacaksın derdin ya anne
En büyük pişmanlığım…
Gösteremedim anne.
Sana olan sevgimi, saygımı, hayranlığımı…
Gösteremedim anne
“Aşk” derdin,
Geçicidir, aldanma!
Aldandım anne.
Sevgiden üstün sandım sevdalarımı.
Ardıma bakıyorum da şimdi
Sen… Sadece sen varsın anne.

Bitmez sana ona mısralar
Tüm diller birleşse dünya üzerindeki
Tüm şairler birleşse
Kelimeler manasız kalır sevdamı tarifte
Bir çakıl taşı atsam okyanusa
Ya da bir şiir yazsam sana
Ne farkı var ki…