Çakırdikenlerine inatla direndi
Yırtık pabuçlu nasırlı topukların
Esintisiz günortası yaz sıcaklarında
Kavruk buğday, arpa tarlalarında
Bana süt yetiştirmek için temizinden
Besmeleyi içtim göğüslerinden
Her sabah ilk önce sen doğardın
Her akşam fiske lambam sendin
Sendin gaz lambam
Başımı koyduğum yastıktı dizlerin
Gündüz sırtımda mintanım
Ve gece yorganimdi şefkatin
Tezek sobasıyla değil
Senin sıcaklığınla ısındı çocukluğum
Alınteriyle çifte su verilmiş çelikti ellerin
Değme erkek yapamazdı yaptığını
Asker yolu beklerken gözlerin
Kaynatana oğuldun
Kaynanana gelin
Geçim kıttı yoksul, kerpiç evlerde
Gözalıcı tozluklariyle esas duruşta
Bir süvari neferi fotoğrafına gülümserdi gözlerin
“Asker yolu” türküleri söylerdin dualarla karışık
Sen vefanın, direncin ve de sabrın
Tozu bile aşınmaz heykeliydin
Aramızda kahredici mesafeler
Ama kahretmek sığmıyor insanin ağzina
Herşeye rağmen
Şükretmem gerektiğini sen yerleştirmiştin
Çocukluğumun saf kursağına
Höllüklerle belediğin o çocuk
O omuzu nazar boncuklu çocuk
Bir yanıyla büyüdü ve kocadı
Seneler, saçlarından saçlarına
Bembeyaz çizgiler çekti, boyadı
Bir yanı hala kundaktadır sanki
Geceleri ninnilerine muhtaç
Ve dualarının sıcaklığına
Ellerinin şifali serinliğine
Seni ne kadar özlüyorum ANNE!
(13 Mayıs 2001 Üsküp)
Hayati YavuzerKayıt Tarihi : 3.4.2002 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
GERÇEK KİMLİK
Tarlada çalışırken doğurmuş anam beni,
Namaz'ın davetiyle çağırmış dedem beni.
Güçlükler yıldıramaz,bana sökmez acılar,
Keskin sofra tuzuyla yoğurmuş nenem beni.
ANACIĞIM
Varlığım emeğin, ekmeğin ile,
Bende sonsuz hakkın var anacığım.
Sırtımda Cennet’e götürsem bile,
Hakkını ödemek zor anacığım.
Hastalansam, için için erirdin,
Göz kırpmadan başucumda dururdun.
Lokmanı sen yemez bana verirdin,
Yüzünde parlayan nur anacığım.
Ben gülünce, ancak sen de gülerdin,
Ninni söyler, kundaklara belerdin.
Gece, tatlı uykuların bölerdin,
Olmaz senin gibi yâr anacığım.
Benim için rahatını yitirdin,
Şefkat ile hep koynunda yatırdın.
Bugünlere bin cefâyla getirdin,
Sendeki bu sabır sır anacığım.
Kemiğim kemiğin, tenim tenindir,
Yüreğim yüreğin, kanım kanındır.
Sen benim canımsın, canım canındır,
Acımız, tatlımız bir anacığım.
Nazım İNCE
Çukurova'nın Gülleri Gurup Kurucusu
Ne diyebilirimki, yorum yapacaktım
gözyaşlarım mani oldu yazılarıma..
TÜM YORUMLAR (10)