Sıcaklığın baki kaldı,gidince
Beni hep bağrına sarardın annem
Kızmazdın hiç sana isyan edince
Yoksam, beni sorar, arardın annem.
Varlığınla onur verdin hep bana
İçimden gelerek derdim ya:Ana
Bugün dünden daha muhtacım sana
Sen oğlunda doğru karardın annem.
Derler ya doğruymuş ana başta taç
Anasız bir evlat hep sevgiye aç
Sensiz bu dünyada kaldım bak muhtaç
Eskiden mutluydum,sen vardın annem.
Şimdi olsan, geri gelsen yanıma
Seni kucaklasam,sarsam canıma
N'olur dönüversem sanki dünüme
Saçlarımı ne hoş tarardın annem.
Şimdi benim dua etmem gerekli
Kendi kendime de yetmem gerekli
Sensiz de sürümü gütmem gerekli
Benim hayatımda yarardın annem.
(Develi-Kayseri-13.02.2007)
Yunus YurdakulKayıt Tarihi : 13.2.2007 20:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri 05.02.2007 tarihinde ahirete intikal eden annemin ruhuna ithaf ediyorum.
![Yunus Yurdakul](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/13/anneme-149.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)