Ne yazık ki hayat senin olamadı,
Sen! Hayatın kölesi, takipçisi oldun.
Ne çabuk geçti zaman!
İnanmak istediğim ve istemediğim ayrıntılar,
Hep önde gittiğini,
Paratoner gibi önleyici olduğunu bilmek,
Toprak olup yedirdin, yağmur olup içirdin,
Ve sığındığın yılların yaşlanma trajedisi,
Şimdi o cıvıltılarından geriye kalan sakinliği görmek,
Her şey çok güzeldi demek yetmiyor be anam....
Kayıt Tarihi : 27.10.2012 10:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aşk Aşkın Şehri Ordu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/27/anneme-148.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!