Yine gizliyorsun ellerini,
ellerinin uykusuzluğunu,
parmaklarının korkusuzluğunu.
Her zaman sana benzemek istedim
Anne,
her zaman.
Saçlarından tabanlarına kadar sen olmak
bir az sert,
bir az küseyen olmak.
Ne umutlarla geldin
''umutlar şehri''ne,
ne umutlarla kaçmak istiyorsun
''yoklar şehri''nden
bilerim.
Büyük şehirler
yiyer insanları
kemiklerine kadar,
içer insanları
göz yaşlarına dek.
Gizleme ellerini
Annem,
gizleme.
Ben de kaçmak istiyorum
bu koca şehirden
senin gibi,
ellerin gibi.
Kayıt Tarihi : 6.2.2007 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şehirler
Ne gökte yıldız
Ne yerde nergiz
Gülüşünü
Düşünü
Havanı da
Dava nı da zehirler. diye dökülüverdim birden ay gız.
Yüreğinize sağlık.
sizi buradada görmek oldu demek...
özünüze ey baxın...
...
kırlanqıç
TÜM YORUMLAR (12)