Anneme Şiiri - Fatih Çetinkaya

mataramda su kalmadı anne.
benzemiyor sevgiyle uğrattığın işime bu yer.
gönderiyorum,
gönderiyorum alan yok mektubumu
senden başka.
sevgimde gözyaşım kalmadı anne.
üzülüyorum,
üzülüyorum gene de neşem yok.

mevlanın ateş püsküren yüzündeyim anne,
geleni ve gideni olmayan bir yerdeyim.
geceleyin gökyüzünde yıldızlarım bile yok;
ellerimle yaptığım bir ışığa bakıyorum.
gündüzleri yaşlı gözlerimle
baktığım umutlarım yok anne.

başında eski bir cezanın,
yanlış yazılmış bir kanunun,
hece bile dizilmez bir sistemin içindeyim.
ölüm denilen tutsaklıktayım anne.

bir özveriyim anne,
belime sardığın kuşağım tutuyor beni ayakta.
doya doya yaslandığım bağrın yok şimdi,
dağlarda taşlara yaslıyorum başımı.

üzülme diye söylemediğim,
hatçe kız varya anne,
geçende birine kaçmış diye haber aldım.
olsun anne,
nasibince mutlu olsun.

biraz üzgünüm bugün anne,
kavuşasım gelir,kavuşamam sana.
yüreğim parça parça anne,
sol yanımda tutamaz oldum artık.

gönderdiğin mektuplarını dün aldım anne,
içine sevgimide koyup uzaklaşasım gelir.
anne mümkün olsa;
şu hüznümü
kağıtlara yazıp yazıp postalayasım gelir.
ama anne;
gideceği yerdeki insanların üzülmesini de istemem ki.
iyisimi anne bende kalsın hüznüm.
anlattım diye sende üzülme.

yarım ekmeğim vardı anne,
onu da can dostumla paylaştım.
gönderdiğin yufka ekmeklerini yedim.
annemin elleri dedim;
gözlerim doldu anne.
mektup ne derin bir kuyuymuş anne,
yazarım yazarım dolmaz bir türlü.
gözlerimi bulutlara verdim anne,
artık onlar ağlasın birazda.

bu gönderdiğin mektupta,
'babanın selamı var' demişsin.
ellerinden öperim babam,
hakkını helal et.
anne kendinize iyi bakın,
yüreğime yürek katıp gönderiyorum size.

üzgünüm anne.
özgürlük için ölmek gerekirmiş,
yaşamak içinde özgürlük gerekmez mi anne?
başımda öyle bir ağrı var ki,
geçirmeye bin güvercin gelse,
özgürlükten öte gidemez derim.
güneş yükselmeye başladı anne,
iyice kızmadan yollayayım sana mektubumu.

ünlüyüm diyorum anne,
sebebini bilmediğim bir yolun yolcusuyum.
inadına yaşamak diyorum.
gülden ötede,
laleden beride.
bir inanç uğruna ölmeyi değil,
yaşamayı seçiyorum.
bir inanç uğrunda yaşatmayı seçiyorum.

güneşime söz geçiremiyorum anne,
doğmak istiyor.
sabah vakti seher yelinde,
anlatıyor içinden geleni öylece.
belki herkes gülüyor haline,
ama yürek işçisine gülünmez mi?

anne duvarlarıma adını yazdım.
baktıkça yaptığın kadayıf dolmaları geliyor aklıma.
ünlem işareti içinde,
beni merak etmeyin diyorum!

anne varsa daha aklında kalan
çekinme yaz.
burada başka türlü geçmiyor vakit.
üzülmek yakışmaz gönlüne anne,
tasa etme.
gönder sen mektuplarını;
bir alanı olamadığı gün bile.
gönder sen mektuplarını;
bir cevap yazanın olamadığında bile.