Yarınlarımı kaybettim anne
Duyuyormusun siyah benizli yavrunun sesini?
Göz yaşlarım akıyor anne
Neden diye sormayacakmısın?
Bağrına basmayacakmısın yavrunu?
Uyurken sırtım açıkta kalmış
Örtmeyecekmisin üstümü anne?
Artık mavi dünyaları
Yalanların olmadığı
Hani sonunda sevdalıların buluştuğu masalları anlatmayacakmısın?
Yoksa ben yokmuyum eski yerimde?
Yoksa senmi?
Göz yaşlarım akıyor anne
Bir mendil uzatanım yok
Yarınlarımı kaybettim anne
Bir daha geri verenim yok
Oysa sen böylemi anlatırdın yavruna hayatı
Hani pembe dünyalar?
Yoksa yalanmıydı?
Yoksa kandırdınmı beni anne?
Yoksa biz hiç olmadıkmı?
Yoksa biz hiç gezinmedikmi şu virane yollarda?
Elcik oynardık Hasoyla Memoyla
Bazen kavga ederdik sen koşardın yardımıma
Hayat bir tokat attı anne
Gelmeyecekmisin yanıma
Koşmayacakmısın yardımıma
Hangi eli kırılasıca vurmuş diye yavruna
Koş koşa bilirsen
Uzat ellerinide yakalayayım
Öpeyim doyasıya
Bas beni bağrına yaşım yirmi olsada
Kayıt Tarihi : 1.2.2007 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bedenin açlıkla, çaresizlikle, yoksullukla mücadele için bir umut diye çıktığı gurbet yolculuğu kimleri şair etmediki aslında bir sitemmidir anneme yoksa daha on dokuz yaşımda yanlızlığın sırtıma yüklediği restaurant barakalarında hapis hane yataklarından farksız ranzalarında kirden ve bakımsızlıktan sararmış şiltelerinden özgürlüğe doğru fışkıran volkan misali yaylının tellerinin sırtıma her batışına sitemmidir bilmem bildiğim tek şey hiç ber şeyin sonsuz olmadığı annem gibi
Uzat ellerinide yakalayayım
Öpeyim doyasıya
Bas beni bağrına yaşım yirmi olsada
yürekten kutluyorum....
TÜM YORUMLAR (1)