Anneme Şiiri - Selva Zeyveli

Varlığın şükrümün başıydı,
Sıhhatin dualarımın..

Senden uzak
Sana hasret
Sana binbir özlemle,
Düşlerdim o nur yüzünü
anne.
Düşlerdim vuslattaki sevincimizi,
Özlerdim geçmişteki beraberliğimizi.

Gözlerinden taşan şefkatin sıcaklığında,
Erirdi tüm kederlerim.
Dualarınla birlikte ettiğin nasihatlarda,
Durulurdu taşkın hislerim.
Bana açılan kollarında,
Dinlenirdi ruhum bedenim.

Sevgi gerçek yurdunu bulmuştu da senin kalbinde
Yerleşmişti taa derinlere..
Çıkmamıştı su yüzüne.
Belki şımartır diye
çıkmamıştı.
Tüm sevgiler utanır diye..

Ah anne, özlüyorum yine.
Sana olan özlemimi,
Anlatamaz hiçbir kelime!
Günbegün koyuyor bana yokluğun.

Ne çare-
'İnnâ lillâh ve innâ ileyhi râci'ûn! ..'