Anneme Şiiri - Murat Kalaç

Almıyorum artık...Sevgi sözcükleri getiriyorsun bana eskimiş günlerden.Dönüşünü beklediğim akşamları sunuyorsun; yaşayamadığımız yaz akşamlarını...
Fazlaca taşıdım acıyı; boynuma zincirlediğim ve anahtarının nerede olduğunu unuttuğum.Işıklarını söndürdün hep ben geçerken evinin önünden.
Almıyorum artık.Islandığım; sırılsıklam ıslandığım o sinema köşesini hatırlıyor musun seni beklerken, hani gelmediğin.
Almıyorum artık.
Pimini çıkardım ve bekliyorum patlamasını elimdeki bombanın...
Bırak artık beklemeyi dedim anneme.
Çünkü beklenen o güzel günler geride kaldı.Mutluluk çok geride.
Almıyorum artık...