Anneme Şiiri - Fatih Bacak

Gitme anne ne olur gitme
Dayanamıyorum seni böyle çaresizce
Ölüm döşeğinde görmeye
Yalvarıyorum her gün rabbime
Alsın benim ömrümden de
Katsın senin ömrüne

Daha on sekizindeyim anne
Sakallarım yeni yeni
Bu düşen bıyıklarım ilk teri
O sıcacık ellerine öyle muhçadım ki
Sana yalvarıyorum
Gitme

Babam ölmüş daha yaşım bir olmadan
Resimlerde tanıdım onu dağ gibi bir adam
Birde akraba sohbetlerinde geçerdi adı
Mertmiş
Yiğitmiş
Adam gibi adammış kısacası

Şimdi de sen mi, sen mi anne?
Daha on sekizindeyim anne
Yüreğim nice umutlara gebe
Beni böyle zamansız terk etme
İçimde bir yerlerde çöreklenen bir acı var
Bir acıda sen ekleme çocuk yüreğime
Gitme, ne olur gitme

Sen gidersen kime sığınırım
Kime anlatırım ergenlik aşklarımı
Kimin dizlerinde ağlarım
Kimin sesiyle uyanırım sabahları
Kim bakar senin bana baktığın gibi
Söyle, söyle kim anne
Kim sever beni senin sevdiğin gibi

Gitme anne, sen yenik düşme ölüme
Bir başına bırakma beni
Sen ölürsen tükenirim ben
Yalvarıyorum rabbime gün gece
Alsın benim ömrümden de
Katsın senin ömrüne…