Anneme Şiiri - Şadıman Şenbalkan

Sevmeyi senden
Gülmeyi gönlünden
Menfaatsiz yaklaşan güzel ruhu
Senden edindim anne
Sen olmasan
Acılarımı paylaşmasan
Yok olurdu ruhum çoktan
En kötü günümde bana
İçten gelen sevginle
Küstüğüm hayata
Sardırdın beni gönül gözünle
Annem başımın tacı
Annem her derdimin ilacı
Dünyama anlam katan sevginle
Hakkını helâl eyle annem...
Hastalandığımda bana öf demeden bakan
Anaların lezet veren elerinde lokmalarıma bal katan
Bana çorba yapan, börek açan, sevdiklerimi sunan
Benimle ağlayan, bir tek gülüşümde hayata sarılan
Beni kendinden çok seven sensin annem
Gülüşümün müsebbibi, varlığımın anlamlı yolu annem
Yaşama sevincini, kararan grilerdeki güneşi görmeyi
Umutla kırdığın siyah renkleri, gülün kırmızısını
Gökyüzünün mavisini, akla kara ayırımını
Sen öğrettin bana annem
Nasıl öderim ben senin hakkını söyle anne...
Annelerin ayakların altında ise cennet
Dünyamı ceheneme çevirenlere inat
Sen benim cennetimsin anne
Senin nurlu yüzün, senin tespihin, senin duan
Yaşatıyor beni anne.