Ondan arta kalan maviliği,
Gök gözlü, su yüzlü baharda aradım;
Kaç bahar geçti, annemi bulamadım.
Uzun dalgalı saçlarından ırmaklar akardı sabun kokulu,
Gözlerinin göklerinden kartallar geçer,martılar inerdi süzülerek.
Bulutların aklığını,duymadım yumuşaklığını.
Annemin göğsünden başka yerde.
Tüyden hafif olurum böyle sabahlar
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
Devamını Oku
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
Maviliğinde göklerimi alıp götürdü: Gözlerin.
Yağmur yüklü bulutlar miras bana.
Ne yazık ki anne
Sensizlik köksüzlüğe,öksüzlüğe denk.
Sonsuz bir yalnızlık miras kaldı bana.
evet, anneler hem güç kaynağıdır insanın hem varlık kaynağıdır, hem de aslının aslıdır, onsuz bir varlık düşünülemez. gönlünüze sağlık
Tebrikler. emeğinize saygılar sunarım ve başarılar dilerim.
hüzünlü..ama sonsuz...yani sürekli var aslında..
bu detay şiire bütünlük kazandırmış...kutlarım...
duygu yüklü harika dizeler...
saygılarımı gönderiyorum....
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta