ANNEMDEN BİLİYORUM!...
Annemden biliyorum.
Dalı kolu kırılsa da herzaman şefkatliydi kolları.
Sabahı zor etse de yokmuş gibi sır olurdu yorgunlukları,
Bir tek gözleri hüzünlü bakardı,
Metanetiyle rafa kalkardı kanayan yaraları.
Sanki Onun yanında hükümsüzdü kahır,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta