Annemde Metanet Şiiri - Gözde Şener

Söylesene anneciğim, bu mu kelepçelerim?
Ben şimdi bu vicdanı hangi dağa gizlerim,
söyle bu ıstırabı kime teslim ederim?

Niyedir şimdi bu sineye çekişlerin,
Neden hala bu utanmaz evlada gelişlerin?

Hatırla seni yıllar yılı hasretine ben terkettim,
hem seni hem kendimi kendimden ettim.
Yıllarca o pervasız ok gibi sözlerimi,
kalbine kaygısız, çirkef saplayan kul ben idim.
Söylesene anneciğim! Mimlendi ya dillerim!
Ben şimdi bu günahı kaç dünya pay ederim,
Kimden medet diler, kime feryat ederim?

Niyedir bu sönüşü gözlerindeki ferin?
Nereye şimdi bu ak, bu amansız gidişin?

Sorsaydın hiç bitermiydi acemi telaşlarım,
Ama müjde anneciğim! Bitti deli düşlerim!
İsyanımdan utandı da aktı işte yaşlarım...
Uyan, aç gözlerini, uyan anneciğim...
Söylesene onlara! Kirlendi ya ellerim!
Ben şimdi kime gider, kimden af dilerim?
Neyden hüküm giyer, ne zaman beraat ederim?