telleri andım
annemin gelinliğinde
saçından eteklerine doğru
gümüşten yollar şeklinde
uzayıp geliyordu
1948'den
günümüze doğru...
annemi andım
o çektiği çileler eşliğinde
panik atakları
damar tıkanıkları
alzheimer tuhaflıkları
elimizden kayıp gidiyordu
biz çırpınırken çaresizce
1933'ten 2014' ün 3 Ekimine kadar
süren ömründe;
o gümüş tellerin özleminde
o gümüş parlağı yollarda
o gümüş nurlar eşliğinde
ALLAH'IN HUZURUNA
babacığımın yanına...
telleri andım
o tellerde anamı andım
ve ağladım ağladım ağladım...
Fikret Turhan-Yalova,
18.04.2015
Kayıt Tarihi : 18.4.2015 10:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!