Güzel İstanbul’um, bu yıl ırağım,
Beni büyüleyen binbir rengine.
İl değil, Ülkemsin sanki; doğduğum.
Annem de aşık ki; yatmış sinene!
Sanki, cihanda ki cennet köşesi,
Solmasın zümrütlü gülümsemesi,
Ne güzel, adada fayton gezmesi,
Aşığım, yıldızlı gül bahçesine....
Nasıl da yakışmış göğsüne annem,
Annem ve sen.... İki can sevdiklerim,
Senelerce özlem büyüttüklerim.
Annem de aşıkmış Kız Kulesine....
Nerede olursam, ben hep sendeyim,
Eğil saçlarından, tel- tel öpeyim,
Son nefesimi, rüzgarında vereyim,
Annem de, aşıkmış gül nefesine...
Aklıma, vapurun düdüğü düşer,
Ekmek arasını, balıkçı döşer,
Mısır çarşısında, bin masal yaşar.
Uçar gider ruhum, bin kokusuna....
Ne güzeldir, o Çamlıca Tepesi,
Marmara suyunda ayın yüzmesi,
Ruhumun sarnıçta büyülenmesi,
Boğaz, inci gerdanlık yakasına...
Emirgan Parkında saltanat izi,
Kuğular kızdırır, nazlı nergisi,
Kanımda dolaşır, sessiz bir sızı,
Annem yatmış sende, son uykusuna....
Seni anlatmaya, cümleler yetmez,
Sana olan aşkım, ebedi bitmez,
Şu gönül başka il, koynunda yatmaz,
Ruhum aşinadır, bin şarkısına!
Kayıt Tarihi : 28.4.2005 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrik ediyor,
başarılarınızın devamını diliyorum.
Selamlar.
TÜM YORUMLAR (4)