annem,
o çok sevdiğin
çekirdeksiz izmir üzümleri
bitmek üzere...
inan ki
onları yedikçe
hep sen geliyorsun
gözlerimin önüne....
annem,
sen üzülme
şimdi de kestaneler
pazar tezgahlarını süslemekte...
hani
senin evinde
ya kaynatır yerdik
ya da sobanın üzerinde
kepab eder keyfini sürerdik...
annem,
üvezlerin de
straking elmaların da
onlara baktıkça
bana sessiz sessiz
seni anlatmakta...
annem,
krizantemleri
unuttum sanma
hani egzama bulaştırıdı
ikimizin ellerine...
hani
babam derdi ya
ikimize
''-kuru kafalar...''
birbirimize benziyoruz diye...
annem,
senin sevdiklerin
benim sevdiklerim ya
şimdi
gelinin diyor
babamın yerine
''-annesi kılıklı...''bana...
annem,
sözüm söz
şu an senin için ağlıyorum
iki gözüm iki çeşme....
Fikret Turhan-Yalova,
17 ekim 2016
Kayıt Tarihi : 17.10.2016 16:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!