Annem ve babam Şiiri - Yücel Başyiğit

En çok sevdiğim, iki insandı onlar,
Onlarında beni çok sevdiğini sandığım iki insan,
Hayatımdı, canımdı, Onlar benim annem ve babam,
Annem babama canım, babamda anneme canım diye hitap ederdi,
Önce ağız kavgaları başladı aralarında,
Sonra karşılıklı iftiralar ve tekme tokat kavgalar uikiside bizi sevdiklerini söylüyorlardı,
Ama biliyorduk yalan söylediklerini,
Çünkü ayrılalım diyorlardı,
Çocuklar sende kalsın, yok sende kalsın diyorlardı,
Ben biliyordum, televizyonda görüyordum,
Üvey anne ve babanın bizi istemeyeceklerini,
Tek celsede ayrıldılar,
Ben onikisinde bir kız çocuğuydum,
Erkek kardeşim ise yedi yaşında,
Önce anneme verdiler bizi, babam işsiz güçsüz diye,
Annem biriyle evlenmişti,
Artık bir üvey babamız vardı,
Üvey babam hem dövüyordu,
Hemde annem olmadığı zaman,
Pis pis bakıp sırıtıyor, büyüyorsun kız deyip,
Beni arada bir sıkıştırıyordu,
Anneme söylediğimde, o baban zarar gelmez,
O size ekmek veriyor,
Nankör olma yalancı diyordu,
Ben anlıyordum üvey babamın,
Çocuk olmama rağmen bana göz koyduğunu,
Erkek kardeşimi ise çok dövüyordu,
Dayanamadık üvey baba dayağına,
Babamızın kapısını çaldık,
Babam bizi kabul etti,
Üvey annemizin ise suratı asıldı,
Üvey annem babam evdeyken bize iyi bakıyordu,
Ama babam işe gidince,
Gitsinler diye elinden geleni yapıyordu,
Aç bırakıyordu bizi,
Babama söylediğimizde, ise babam inanmıyordu,
Çünkü üvey annemiz, Çocuklar yalan söylüyor diyordu
Bir de gülüverdimi babamın yüzüne,
Babam bir anda değişiveriyordu,
Babam gidince bizi terlikle dövüyordu,
Sonra da iz kaldımı diye bakıyordu,
Babanıza söylerseniz daha kötüsünü yaparım,
Annenize gidin size o baksın diyordu,
Ama annemde durum daha kötüydü,
Artık Kimsesiz sayılırdık,
Kimsesiz annesi babası ölmüş çocuklar vardı,
Bizim anne ve babamız sağ olmalarına rağmen,
Bizim için ölmüşlerdi,
Bu daha başka bir duyguydu,
Bir annemiz bir de babamız vardı güvenebileceğimiz,
Ama onlar zevkleri uğruna bizi,
Öz be öz çocuklarını atıp,
Başkalarının çocuklarını bağırlarına bastılar,
En sonunda ortada kaldık,
Bizi anne ve babamızdan daha iyi olan,
Dedemiz ve ninemiz büyüttü,
Bu süre içinde okuduk,
Annem ve babam hiç arayıp sormadılar,
Şimdi ben iyi bir doktorum,
Kardeşim ise avukat,
Annem ve babam sağlar,
Şimdi bizimle gurur duyuyorlar,
Ama biz bırakın gururu,
Onları sırf Allah rızası için görüyoruz,
Bir zamanlar bana, küçük bir kıza sulanan üvey babam,
Şimdi benim gözetimimde hasta yatıyor,
Ben içeri girdimmi, başını öne eğiyor,
Üvey annemiz ise, biz ayrıldıktan on sene
sonra
Hamile kalmış doğum yapmış,
Kendi çocuğunuda terlikle dövmüş öldürmüş,
Şimdi hapishanede.