bir kapı açıldı, ansızın, baktık:
akşam!.. kimse benzemez oldu kendine;
kimbilir ne kadar hüzünlü artık,
bir odadan ötekine geçmek bile...
sen neysen o kadarsın, ey akşam!
annem içini çekiyor kimi ansa;
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
sen neysen o kadarsın, ey akşam!
annem içini çekiyor kimi ansa;
ürkü!.. biri ansızın bir gül koparsa;
şimdi uzak olandır neye ulaşsam...
*ah, akşamdan bile ürküyor çocuk;
her yer alacakaranlık gurbet;
soldu annem, solarken goblen ve tülbent;
ve akşamın ucuna doğru yolculuk...______
Akşamın ucuna doğru yolculuk...
Hep çok sevmişimdir bu şiiri. Sık sık da okurum. Seçici kurula teşekkür ediyorum.
Hilmi Yavuz'a saygı ve selam ile.
Anne candır.Çok harika bir şiir.Kaleminize sağlık
HİLMİ yavuz...
TÜRK ŞİİRİNDE BİR UFUK...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta