Annem tarıdır benim Şiiri - Fuad Çalbay

Annem tanrıdır benim ,
Korkmuş olmalı
Deliliğimden
Ki-Ben henüz doğmadan bir sabah -
Bir sabah ben uyanmadan
Toplamış
Tüm mavileri,
Sonsuz denizleri,
O bahçeleri ,
Gökyüzünü ilmik
Reyhan rüzgârlarını
Süpürüp bütün denizkızlarını
Dağları,
Ovaları,
Koca bir Anadolu’yu
Alıp saklamış koynunda
Görürsem tüm bu koca yurdu
Güzel memleketimi
Daha da deli olurum diye
Korkmuş
Saklamış ya saklamasına da
Unutmuş kendini saklamayı
Gözlerini,
Ellerini,
Kokusunu,
Gövdesini
Korkmuş, korkmuş ya
Öldürmeyeyim yahut ölmeyeyim diye
Yapmamış elimi kolumu
İki bacağımı
Bir çeyrek gövdem birde başımı
Aklım başımda, başım aklımda
Seyrek bir sac içinde
Üç beş bitim
Askercilik oynayan kıvrılmış dalgalı cephesinde .

Annem tanrıdır benim
Ve istememiş hiçbir zaman ölmemi
Dağılıp gitmememi, vurulmamı örneğin 18 ilk bir Anadolu kızına .

Annem tanrıdır benim,
Dizilmiş bir un yumağının en tepesinde koymuş beni
akmı, ak
Nasıl geldiğini bilmediğim
Bir buğday türküsüne
Karışan mazot kokusunu
Terini köylünün
Irgatlar küçük bir meblağa satılırmış gündelik
Çavdar kurusu alpak bir toprağın gövdesinde
Ölen öldürülen çocuklar varmış it sofrasında
Sevmek uğruna öldürülen
Sömürülen kadınlar
Şişman ama hiç doymayan adamlar
Üç beş pula hazır satılık askerler de varmış
Ölmeye ve öldürmeye hazır
Üniformalı doğarlarmış onlarda
Kötülüğü sevmemiş annem benim
Korkmuş
Alıp beni kaçırmış bir dağ burcuna
Dersimde bir dağ köyüne
Yalnız unutmuş almayı benden -
Merakı,
Hevesi,
Sevmeyi,
Öğrenmenin gücünü,
Unutmuş
asi yazarları
şairleri
ve kitapları saklamayı
Okumuşum durmadan
Önce ellerim olmuş
Sonra ayaklarım
Sonra vurulan bir kalbim olmuş memleketime