Annem Susunca Şiiri - Yorumlar

Annem susunca
Sanki yarı canlıydım
Üşüyen belki de buz tutan yüreğim,
Hayat penceresine sıkışmıştı Yıldızlar eskiden canlı
Ve parlaktı rüyalarımda
Belki yıldızlar, yalnızlığın sivri iğnesi batırılıp
Sönen bir balon misali olmuştu
Ay desen, çoktan küsüp gitmişti
Vakti dolan balıkçılar gibi ağlarını vekmişti gökyüzünden
Kimbilir bu kaçıncı haykırışıydı güneşin
Annemin yokluğunda sitemli
Ve matemli

Annem susunca, yüreğim kir pas içinde kaldı
Annem olsa, yüreğimi çitileyip
Sevgileriyle, ya da bakışlarıyla
Ya da sihirli elleriyle, yalnızlıktan
Ve sessizlikten sırılsıklam olan yüreğimi ısıtırdı

Şair ve Yazar:Yunus Baba (Ali Abi)

Anne........ Karşılıksız sevmenin odak noktası....... Hem de ne sevmek!..... 'Kirpi bir yavrusunu 'pamuğum' diye severmiş' misali.... her şeyini kabullenerek sevmek....Rahmine düştüğü andan başlar cinsiyetini bilmediği bebesine sevgisi... Gece yatarke elleriyle sararka yatar bebsini yattığı karnını.... sanki onu her şeyden korumak ister gibi.... içedeki kalp atışlarını duyar zaman zaman.... yer değiştirmelerini, gerinmelerini.......

Kucağına aldığı an ise ömre bedel bir andır.... O dünyanın en temiz canlısı onun yavrusudur..... zamanla hayat onune kadar kirletirse kirletsin... herkes arkasını döner... ANNE, bir tek anne.... her şartta... her an yanındadır yavrusunun.......

Yaşı kaç olursa olsun hep onunyavrusu kalır o!... Kızarsa onun iyiliği içindir... Kendisi için hiçbir şey istemez ondan... Allah'ına duasıdır her zaman....' Allahım ona dert verme, sorun verme!..... Bana ver!... ben çekerim!..' Bu yürek bir tek analarda vardır... evlatları için.... O kadar kıymetlidir evletları.... o kadar kıyamazlar onlara....

Böyle bir annenin büyüttüğü evlat da anasına farklı mı bakar!.... Kıblesi gibidir onun... Her yanlışı anne düzeltir, her sırrını anne saklar, her hüznünü anne neşeye çevirir, her belayı anne defeder...

Anneyle yaşamak ne kadar uzun olabilecekse o kadar uzun olmalı....Annenin evlada kattığını, verdiği özgüveni, sevgiyi... hiçbir kimse veremez...

Birgün yoluğuna gelir sıra!..... İster istemez!... Bu her annenin duasıdır... 'Allah'ım bana evlat acısı yaşatma!'.... 'önce beni al!'.. der gibi... işin doğasu da budur.... Ama şair demiş ya 'her ölüm erken ölümdür' diye... nne kaç yaşında olursa olsun her annein ardından duyulacak acı da aynıdır......

Bana iki yıl önceki acılarımı hatırlattı, yaşattı bu şiiri Nimet Hanım.... Duygularıma tercümen olmuşsunuz sanki....

Aslında hepimiz ne kadar ortak şeyler yaşıyoruz birbirimizden habersiz, farklı yerlerde ve zamanlarda....

Kendimden çok şey bularak okuduğum şiirinizi ve sizin duyarlı yüreğinizi içtenlikle kutlarım.... Sevgilerimle....

ana yüreği bu,, dizelere tebrik

Yüreğinize sağlık kaleminizden çok güzel bir şiir okudum kutlarım sizi Ant.+10

İlk defa bir şiirinizi okudum acılı adana gibiydi acıtıyordu ama okutuyordu yakıyordu ama rahatlatıyordu ne güzel ifadeler bütün kalbimle kutluyorum tüm annesi için yananları onlara saygıyla sarılanları ve anısını yaşatanları.. Tam puan. saygılarımla.

Ablam: Biz insanlar başkalarının acısıyla yıkılırız belki ama acı bizim acımız olduğu zaman defalarca ölürüz. Acıyı, hüznü, kederi yakıştıramayız sevdiklerimize hele bu sevdiklerimizin içerisinde bize nefes veren annemiz ise; işte o zaman acı çeke çeke her an her saniye yavaş yavaş ölürüz. İşte o an çaresizliğin dibine vururuz. Bir annenin anne acısıyla yüreğinin kırbaçlanmasının ve o derin yaraların nefesini düğüm düğüm etmesinin bir tarifi yok. Ne desem de havada asılı kalacak. Anne özlemi çeken biri olarak diliyorum ki; inşallah anneniz iyileşir ve tekrardan annenize baharın geldiğini müjdelersiniz. Her bir dizede ayrı ayrı anne acısını hissettim. Kaleminizden hep güzel şeyleri okumaya alıştık. Acı yazmak kaleminize yakışmıyor. Temennnim odur ki bir daha acı yazmazsınız inşallah. Bende yüreğimden yüreğinize karanfil gönderiyorum. Saygılarımla...

Bu içtenlik dolu, sevgi dolu, özlem dolu güzel şiir için
ilk sözüm = Ana gibi yar, memleket gibi diyar = olacaktır.
Küçük bir anekdot vermeme izin verin. Yakınımda kızım oturuyor.
Onu ziyarete gitmiştim. Adı eylül olan 3,5 yaşında bir de torunum
var. O gün kızım oldukça hastaydı ve şiddetli başının ağrıdığını
söylüyordu. Bana kahve yaptı ve özür dileyerek kanepeya uzanmak
zorunda kaldı. Eylül'üm bir süre oynadıktan sonra annesini arka
tarafına gecerek arkadan ona sarıldı ve orada uyuyarak kaldı. Demek
dünyada anne kokusu kadar güzel hiç bir şey olamıyordu. İkisinin de
usulca üstünü örttüm ve çıktım. Evet aslını isterseniz 7 Nisan 1980'den buyana ben de annesizim. Zaman zaman onu anumsadıkça, onu ne kadar çok
özlediğimi düşünüyorum. Sizin dediğimniz gibi keşke yaşıyor olsaydı ve kaşlarını çatarak beni azarlasaydı. Kokusunu özledim kardeşim annemin kokusunu; biliyorum tüm analrın kokusu cennetin kokusudur. Anneniz ve
tüm ebediyete giden annelerin ruhlrından Allah'ım rahmetini eksik etmesin.
Tam puan + Antolojime aldım.

Nadıde kalemınıze ve yuregınıze sağlık üstadım saygılarımla

/Şiiri okurken aklıma ilk gelen, yaşarken çocuklarını unutan alzheimer hastası anneler oldu./
Anneler susunca dilleri lal, yürekleri buruk kızlar büyürmüş. Başını koyacağı omuza, derdini yanacağı yüze sonsuz hasretle.
Değerli kalemi sevgiyle kutluyorum.

Annem susunca; duygulandırdınız. Emeğinize sağlok