Annem Söylerdi Şiiri - Muhammed Elyıldırım

Çok engebeli hayat
kayalardan akan incir suyu
dalgalarla boğuşan gemi olmadın mı
hele hele alnındaki ışığın söndü mü
şeytanı gör mavimsitırak
kastım kana susamış hain
toprağın katmanında engerek
veba kalbinin köküne çökmüşcesine
it uyur
kuş uyur da
mertlik aranmaz kahpe soyunda
mayınlar patlar gölge oyunlarında
ama bilemezsin
''pişkin'' dedim
aktımı Kevser ırmağı sanırsın da
doksan dokuz yara deşer
evlerin demir perdeleri çekilse dahi
neye yarar
zaman öyle sancılı işler
ki o vakit ev içlerinde
varına
yoğuna
ah rüzgarları eser
eser de
akıbetin olur gaflet uykusu
süngünün sağı solu yok
çocuk olsan da bilmeli
her cellat yaratanı sevdiğini söyler
başkası için Allah seviliyorsa
insan ekmek ve su kadar kendine dönmeli
annemin dediği
sakın bozguna uğratma ince fikrini
zamanın affetmediğini bil
çünkü kurşun ağırlığıdır
insanın kendine ihaneti