Kimim ben, kimim ben…
Anne çok acıktım neredesin anneciğim!
Anne şiirlerim nerede okuyayım karnım doysun.
Anne bu derin boşluk…
Anne büyük umutlarımızın küçücük evi anne!
Anne bu hastahanenin lambalarının ışıkları...
Doktor yüreğimi söken bu ayrılık rüzgarlarına çare.
Duvarlar, duvarlar bu kalın duvarlar…
Hangi kafesin hangi kuşuyum anne.
Anne şiirlerim, anne gökyüzü…
Anne umutlarımı kim çaldı kaşla göz arasında.
Ne haldeyim; hangi rüyadayım.
Gölgeleri çalınan pervanenin karanlığındayım.
Erimelerimin tek nedeni mumum nerede anne?
Hangi hayallerin bilinmez mevsimlerindeyim.
Anne kimim ben, şu yıldızlar…
Onlar hücrelerimi aydınlatabilir mi?
Anne cebimdeki küçücük umutlarımı kim çaldı.
Şu üstüme çöken kasvet, şu boşluklar…
Anne şiirlerim bir kelebeğin rüyasını büyütür mü?
Annem sen solmayan yanım, sığındığım kapım…
Yıkılmayan kalesisin umutlarımın.
Yüreğimdeki güzel şarkım.
Sızlanmayan yanımsın.
Anne şiirlerim nerede çok acıktım.
……………………………………………….
Annem, şiirlerim ve ben mutlu yarınlara…
17.05.2015
Fatih Ataşçi
Kayıt Tarihi : 17.5.2015 00:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir evlat pir olsa da anaya muhtaç imiş...tebrikler efendim yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (29)