AnneM,SeVDiCeĞiM Şiiri - Şule Sert

Ellerin bahar kokuyor sevdiceğim
Okşadıkça, papatyalar açıyor demet demet
Belki de ondan bu kadar yumuşak ve beyazdır tenim.
Hatırlıyorum,
Uzun siyah saçların vardı o zamanlar
Köy kokulu sularda, zeytinyağlı sabunla yıkardın onları
Hala unutmam pırıl pırıl yanardı güneşte
Yüzüne yansırdı aydınlığı..
Evimizin önünde çamaşır yıkardın,
Ve ateş yakardın tam orta yerine bahçenin.
Kaynatırdın beyazları ve çitilerdin tüm gücünle
Beklerdik öylece,
Topladığımız otları pişirmek için ocakta.
Yorgunum demezdin,
Bir de odun kırardın.
Evimizde kalorifer yoktu ama
Hiçbir şeye değişmem,
Sobanın verdiği o sıcaklığı.
Üzerinde kestaneler için için pişerdi
Bazılarını delmeyi unuturduk fişek gibi patlardı
Gözlerinden uyku akardı sevdiceğim,uyumazdın
Bizi yalnız bırakmazdın hiç.
Her yeni güne gülümserdin,
Senin yetiştirdiğin domateslerin tadı başkaydı,
Maydanozun yeşili daha bir yeşil.
Hele o ekmekleri uzun uzun kesip
Şekerli çayın içine batırarak yediğim
Yudumları hiç unutmadım.
Evcilik oynardık bazen,
Ben hep baba olmak isterdim.
Annelik sana o kadar çok yakışıyordu ki
Koyamazdım kendimi yerine.
Ama şimdi evliyim..
Ve anne olmak istiyorum.
Karnıma düşecek canı heyecanla,
Ve sabırla bekliyorum sevdiceğim.
Söylediğimde şaşırıyorsun bana,
Benim deli kızım büyümüş de anne olmak istiyor
Diyorsun sessizce, duyuyorum..
Evet köy kokulu annem,
Evet, bildiğim en güzel kadın
Deli kızın anne olmak istiyor ilk defa
Ama öyle bencilce değil,
Çok düşündükten ve sana ne kadar benzediğimi
Farkettikten sonra..
Sevdiceğim,
Şimdi, saçlarındaki aklar siyahlardan çok
Ve şampuan kullanıyorsun artık
Şehirde yaşıyor, çamaşır kaynatmıyorsun
Fakat hala bahar kokuyor avuçların
Ve hala çiçek bahçesi yüreğin.
Dokunduğunda yanağıma aynı duruyor her şey,
Yirmibeş yıl önceki kadar sıcak ve yumuşak tenin.
Ve ben anne olmak istiyorum!
Senin gibi,
Tıpkı senin gibi anneciğim…