Annem seni özlüyorum Şiiri - İrfan Yiğit

göğsüme gece düştü hadi gel
daralıyor içim günüme güneş ol anne
senin okşayışınla arınırım hayatın isinden
ellerinle dokunsan iyleşir yaralarım
hissetmem sırtımda saplı hançerlerin acısını
ayaklarıma dolanıp tökezleten ihanetler
yüreğimi paslı bir makasla bölen gerçekler
yanlızca varlığınla hükmünü yitirirdi
ah annem ne az zamana sığdırdın kendini
neden bir yıldız gibi kaydın dünyamdan
arkandan tutup çekiştirdiğim eteğin
nasıl kurtuldu parmaklarımın arasından
seni hep yanıbaşımda hisediyorum
sevgin etrafımı saran görünmez bir hare gibi
sanki beni kötülüklerden çekip alan bir elsin
felaketlerin kıyısından dönüyorum bana uzandığın an
sen benden kopup gideli başımda bulutlar
tüm yağmurlar yüzüme akıyor anne
her gördüğüm annede senin yüzün
geçtiğim tüm yollarda ayak izlerin var
şehir hala nefesinden bir parça taşıyor
kalbin hala atıyor sanki bir yerlerde
birgün ansızın kapı açılacak
ve sımsıcak sarılacaksın bana
onun için gözlerim hep biraz kapıda
içime hüzün damlıyor taşmak üzereyim anne
gelde sev beni yine çocuk olayım ellerinde
sen yoksun ya annem bil ki
bir parçam hiç büyümedi
beni bırakıp gittiğin yaştayım
içimde birşeyler hep çocuk
hep hüzne sevdalı bir yanım
seni özlüyorum annem
bu öyle böyle bir özlem değil
varlığımın en kuytu köşesinden doğarak
bütün bedenimi saran bir nehir oluyor
kaplıyorsun içimi
gözlerimden taşıyorsun sonra
ve kalbimi zorluyorsun
giderek büyüyor çoğalıyor sevgin
her an tenimi unufak ederek parçalayacakmış gibi
seni seviyorum annem
bu içimde sürekli büyüyen birşey
benimle doğdu ve yanlızca benimle bitecek
sensiz sevgi sözcükleri yitik
söyle beni senin kadar kim sevecek
ah annem yokluğun kanayan bir yara kalbimde
hangi yöne baksam yoksun
yollarda evlerde bu ışıklı şehirde
bir tek rüyalarımda görebiliyorum seni
ama elimi ne zaman uzatsam buhar olup uçuyorsun
bazen uçsuz bucaksız pamuk tarlalarındasın
bir nehir kenarında gözalıcı bir ışıkta
içimi dağlayan ateştesin
söyle bana ne olursun söyle
şu an hangi sıcaklığın tünediği yerde uyumaktasın
ben çocuk öleceğim anne
sen yoksun ya bir yanım hiç büyümeyecek
yanına çocuk geleceğim annem
beni öpüp koklayasın diye
sil baştan büyütesin diye
annem yüreğimdeki kutsal sevdam
duy yankı yankı rüzgara yüklüyorum sesimi
seni öyle çok seviyorum ki öyle çok
seni öyle çok özlüyorum ki öyle çok