Annem Sen Gittin Gideli Şiiri - Orçun Kılıç

En son seni gördüğümde yine bir şubat günü...
Deniz mavisi gözlerinle bana bakıp dalıp gitmiştin uzaklara...
O gözler artık seninle olamayacağım oğlum der gibi bakıyordu bana.
Artık bedenin güçsüz ve bitkin, biliyordun sende gidiceğini...

O gün her zamankinden farklı şeyler yaşadım, kelimelerle ifade edilemeyen...
Seni en son gördüğüm an dün gibi aklımda...
Hergün hastaneye gittiğin ve kemoterapi tedavisi gördüğün günler geldi de aklıma canım annem
Ne çok üzülürdün giderken, hiç hak etmemiştin ki sen bu hastalığı 32 yaşında...

Seni gerçekten seven ve senin ilgine ihtiyacı olan çocukların varken hele...
Hiç hak etmemiştin bu hastalığı hemde 32 yaşında...
Her geçen gün gözümün önünde eriyip gidişini hatırlıyorumda, ne büyük bir acıydı benim için.
Sevdiğin insanın göz göre göre ölmesi hergün bir önceki günden daha zayıf olarak güne başlaması.

Seni çok özledim annem, öyle çok arıyorum ki seni.
Sensiz akıp giden yıllar ve sensiz yaşama fikrine hala alışamadım anne.
Hayatım boyunca yanımda olmayacağın fikrine alışamadım anne.
Ölene kadar senin özlemin ve hasretinle yanıp tutuşmayı kendime yediremiyorum anne.

Bana verdiğin o sözü tutmanı o kadar çok isterdim ki annem.
Bu kanser illetini öğrendiğin ilk gün oğlum senin ve kardeşin için yaşıyacağım söz verdiyorum dediğin günü.
Neden sözünü tutmadın anne neden, belkide bizim için gittin çok uzaklara,ömrümüze ömür katmak için.
Ama haksızlık değil mi bu annem haksızlık değil mi bu seni seninle yaşayamamak.
Seni seninle doya doya yaşayamamak.

Bu satırları her şeyden çok sevdiğim birtanecik annemiz Merhum Cemile KILIÇ için özel olarak yazdım.
Sen benim yanımda ve her anımda yoksun gibi gözüksede ben çok iyi biliyorum sen her zaman bizim yanımızdasın.
Seni gerçekten çok seviyorum.
İlk göz ağrın...

Orçun KILIÇ 10.02.2011