anne…
gönlün en sevdiği
merhamet denizi
“gelir misin” deyince
şehirler aşıp koşandın
“yavrum” derken yayılırdı şefkatli sesin
her harfinden nurlar saçardın
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Anneye olan özlemi, sevgiyi ne güzel dile getirmişsiniz mısralarınızda. İnsan okurken yaşıyor adeta. Hele de anneden geriye sadece özlem kalmışsa. Duygular dizelere akmış sanki olabildiğince samimi ve içten.
“kırık dökük kelimelerim
yetmez ki seni tarife
ötesi yok işte annesin”
tebrikler...saygılarımla...
cenneti sermişken rabbim ayağına
sana sunmak için
her şiir öylesine sıradan ki
işte bu...
tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta