Annem Ninem Şiiri - Vehbiye Yersel

Çocukluğumu geçirdiğim evimiz,
Anılarla her köşesi işlenmiş oya.
Yıllar ne de çabuk geçti, bitti ömrümüz,
Sanki hiç yaşanmadı her şey rüya.

Üç katlı evimiz her an insan doluydu,
Annem bu ortamda çok mutluydu.
Babaannem ak saçları ile bir huriydi,
Nur yüzlü,temiz kalpli, çok da iyiydi.

Hele annem bir kanatsız melekti,
Babamın sağ kolu, eve mutlak gerekti.
Annemiz eşsizdi güzel bir örnekti.
Gayesi,bizleri iyi yetiştirmekti.

Annemin her parmağında bir marifet,
Dilinde kur’an dan ayet, adו güzel, İffet.
Tekti her haliyle benzeri olamaz.
Annemin dünyada eşi bulunmaz.

Bizler hiç benzemedik annemize.
Kendini feda etti,baba da oldu bize.
Onu anmadığım günüm, gün değil,
Onu takdir etmeyen evlat, insan değil.

20-9-1994