Annem neder oktay avcı Şiiri - Oktay Avcu

Yeniden başlayalım dersen her şeye
Düşünmeye ne gerek
Başlangıç nerdedir,
kaybettik
Kaybolan yılları sorgulamak olmaz
Sorgusuzda bir yere varılmaz
Şimdi sana sorsam nerden başlasak diye
Bir yerden bak gözlerime diyeceksin
Bir yerinden tut ellerimi
Gözlerim en çirkin yerinden bakacak ilişkimizin.
Ellerim en isteksiz
en tutulmaz
en zayıf yerinden tutacak ellerini
Böyleyken
yinede başlamak ister misin?
İstersen,
çaresizliğine ağlamak isterim
En zayıf noktam bu benim
Doğrusu fedakârlık yapmak mıdır
Kestirip atmak mıdır gaddarca bilinmez
Güneş ne der
Ay ne der
Yıldızlar ne der
Dahası annem küser mi seni üzsem
Ve ben anneme ne derim
Bana onca süt emzirdi
Herkesten sakladığı göğüslerini bana açtı
Koynuna aldı ve yattı yıllarca
yatağını paylaştı
Şimdi annemin söyleyeceği çok önemli
Annemin alnındaki çizgiler
Annemin tanıdığı yaşam ne der
Islık çalar gibi söylesem kızgınlığımı
En sesli söylediğim türküler suskun kalır
Ellerimi ceplerime soksam
Hatta bayram gelmeden şeker dağıtsam çocuklara
Postacıya mektupta getirmeden bahşiş uzatsam
Ve hiçbir rahatsızlığım yokken
Ameliyat masasına uzansam uzman bir cerrahın
Kanayan bütün yaralarımı dik desem
Ve kazandığım bütün paralarımı versem
Annem ne der
Çocukken yumurtasını çaldığım kuş
Öfkeden bana hiçbir şey yapmamıştı
Tanrıya havale etmişti kızgınlığını
Kafamda bir delik açsaydı iyiydi
Bu şimdi tanrının intikamımı
Yinede anneme sormalıyım
Annem ne diyecek
Kim her şey böyle kalsın diyebilir
Ben aksak kemalinde ayağının düzelmesini
Ve koşmasını isterim
İngilizce konuşmasına gerek var
Ama Türkçede konuşsa yeter derim oğlum