sana,
akşam yemeğini
ellerimle yediriyor
ardından ilaçlarını içiriyordum
ben bulaşığını yıkarken
sen de gelip beni seyrediyordun...
sonra birlikte tv seyrediyor
yatsı ezanını bekliyorduk...
ben namazımı kılarken
sen gelip arkamda
birazcık da
solumda oturuyordun...
ne zaman ki
selam verip namazdan çıkıyordum
seninle göz göze geliyordum...
artık yatma zamanı deyip
yatağını hazırlıyordum
geceliğini giydirip
yanaklarından öpüyordum
sen yine de
biraz daha kal...
biraz daha kal diye yalvarırken
ben sabah uyanmadan
geleceğim diye
evinden ayrılırken
odanın penceresin açar
arkamdan uzun uzun bakardın...
annem...
canım annem...
sana sözümü tutuyor
seni hep ağlıyorum
ve seninle daha da çok
kalmadığım için
kalın kafama vurup duruyorum...
annem,
beni bağışlamanı umuyor
babama ve sana
özlem dolu dualarımı yolluyorum...
hayırsız oğlun Fiko...
Fikret Turhan-Yalova,
08.07.2016
Kayıt Tarihi : 8.7.2016 09:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!