Anne
Yalın ayaklarıma dikenler battı
Çıkaramıyorum anne
Karanlıktan çok korkuyorum
Beni yalnız bırakma anne
Anne
Sana bir şey olursa
Yetim kalmaktan korkuyorum
Ne olur ölme anne
Her gittiğin yerde ellerimi tutan
Ellerini bırakma anne
Gök gürlemesiyle şimşekler çaktığında
Hep arkana saklanırdım
Gecenin zifiri karanlığında
Kurt ulumalarından korkar
Yatağına sığınırdım
Babamın öfkesine
Sen siper ederdin kendini
Kendin okumayı bilmezdin
Bizim okumamızı isterdin
Benim siyasallaşmamdan hep korkardın
Azmi yaşadın
Çifter çifter oğulların askerken bile
Jandarma korkularını
Ama bu haksızlığa kim
Hangi kalbi taşlaşmış tahammül eder ki
İşte bu yüzden ben isyankar oldum
Başkaldırılara katıldım
Barikatlarda vuruldum
Zindanlara konuldum
Şimdi
Musalla taşına konmuşsun
Başında dualar okunuyor
Göz yaşlarım
Ölümünden çok
Çektiğin sefalete akıyor
Aklımdan
Çocukluğumla birlikte
Ne geçiyor biliyor musun
Anne
Beni de yanında götür
Bu kötülükler dünyasında
Yalnız bırakma anne
1999
Kayıt Tarihi : 30.11.2006 07:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Allah kendinden sonra ANA LARI KUTSAL KILMIŞTIR ANA LARIN Yerini hiç kimse dolduramaz bir çocuğun babası deyil ANASI Ölüce yetim kalır günlük yaşamımızdada görüyoruz baba evi terk etmiş ANA Çocuklarının yanında naylon barakada yaşiyor ANA sevginin merhametin sembolüdür Saygılarımla
Dualarım yorgan olsun
Mezarında üşüme
Necip fazılın bu deyişi beni çok etkilemişti,Hoşuma gittiği için Annenizin hatırasına hediyem olsun.
Ayrıca şair dostum ana ile ilgili son bir çalışmam var .bu çalışmayı ilk sizinle paylaşıp yorumlarınıza göndereceğim.hoşuna giderse şiir sayfama koymak istiyorum.daha bitmedi ,bitince inşallah gönderirim Saygılar___Hamit Körken
TÜM YORUMLAR (17)