Annem köylü bir çiçek
Anneler çiçek
Annem köylü bir çiçek
"Oku" dedi bana
Ne tarlayı öğretti bana
Ne de inek sağmayı
Annemin aklı çiçek
Annemin yüreği çiçek...
Köyde bir çiçek o
Annem köylü bir çiçek
Köyü çiçek...
Dereler suçunuz büyük
Yazın kuruyan dereler
Annem köylü bir çiçek
Tarlalarda açan bir çiçek
Kurudu o çiçek tarlalarda
Yazın kuruyan dereler
Kurudu bir çiçek...
Annem köylü bir çiçek
Tarlaların sevinçli çiçeği...
Tarlaların üzgün çiçeği
Bir eli ineklerin memesinde diğeri pancar tarlasında...
Fakirlik suçlusun
Yazın kuruyan dereler gibi
Kurudu bir çiçek
Şehirli bir kadın olmak istemiş annem...
Üzülürüm haline bir köylü kadın görsem şimdi
Rüyalarımda bile kahrolurdum...
Kahrolurum tozlu yollarında annem köyümün
Şehirler suçlusunuz
Yazın kuruyan dereler kadar
Kurudu bir çiçek
Şehirlere parklara vurgundum ben
Annemin özlediği en mavi şehirdi İstanbul
İstanbul Mekke kokulu
Yazın kuruyan dereler affetmem sizi
Kurudu bir çiçek
Annem köylü bir çiçek
Annemin şehir özlemi çiçek
O anne çiçek...
O anne güneş...
Güneş üzülsün şimdi
Kururdu o çiçek...
Yazın kuruyan dereler kadar suçlusun güneş
Affetmem seni
Üzülürdü çocukları için
Annemin en özlediği şehirdin İstanbul
Ama surların gibiydi fakirliğimiz
Öksüzleşir İstanbuldan uzak kalınca her yürek
Çünkü en mavi sır İstanbul'da
Yazın kuruyan dereler kadar suçlusunuz yollar
Kurudu bir çiçek
Bir köylü çocuk görsem
Hatırlıyorum çocukluk rüyalarımı
Annemin yüreği bir çiçekti
İstanbulun renginde
Annemin gönlü çiçek İstanbulun renginde
Üzülürdü halime
Şehirli çocuk olmak istemiştim ya ben hep
Taşları bile çiçektir ya şehirlerin
Şehirler çiçekti ya gözünde
Yazın kuruyan dereler kadar suçlusunuz şehirler
Şehirlere parklara vurgundum ben
Annemse en nurlu hırkaya aşıktı en çok İstanbul'a aşıktı
Kurudu bir çiçek özlemle...
Taptaze hayalimde o günler
Tarlalarda pancar ay çiçeği...
Açmış annemin elinin çiçeği
Annemin elleri çiçek tarlalarda
Annem köylü bir kadındı…
El bebek gül bebek olmak istemiştim ya
Gözümde erişilmez maviliğin adıydı şehir
Annemin özlediği tek ışıklı şehirdin İstanbul
Ev-tarla arası git –gel
Ayakta tozlu pabuçlar
En yıldızlı pabuçlar
Annemin papuçları…
En yıldızlı papuçlar annemindi
En çok şehirli bir kadın olmak yıldızlı özlemi
Yazın kuruyan tarlalar kadar suçunuz büyük şehirler
Kurudu bir çiçek özlemle...
Altın tozluydu pabuçları annemin
Severdim papuçlarını bile annemin
Zenginlik hayalleri de yıkılmıştı annemin
Bütün çocukların üzüntülerinin toplamına denk
Üzülmek de çiçekti annemde
Yazın kuruyan dereler kadar suçlusun fakirlik
Kurudu bir çiçek yoklukta...
Çocukken ben
Göklere benzetirdim şehirleri
Uçurtmalarım bile şehirlere uçardı...
Gecelerden bile çok yıldızları var her şehrin
Parklar ağaçlar gibi salıncaklar da yaprakları şehrin..
Annemin özlediği ışıklı şehir İstanbul
Ben en çok boğazda yaptığım gezintiyi özlüyordum o yaşlarda....
Yazın kuruyan dereler gibi suçlusun fakirliğim
Sarı ineği sarı kızı annemin …
Annem bir köylü kadın
Annem köylü bir çiçek
Köylü onun gönlü
Köylü onun yüzü
Annemin yüzü çiçek
Saçı başı
Utanınca hilal olan kaşı…
Şehirli bir kadın olmak istemişti hep annem...
En çok da İstanbullu olmak
Şehirler çiçektir
Annemin özlediği en şirin şehir İstanbul
Annemin gönlü çiçek
Yazın kuruyan dereler gibi suçlusun ellerim
Kurudu bir çiçek ...
Şehirli çocuk olmak istemiştim ya ben
Şehirlere parklara vurgundum ben
Şehirler çiçek
Çocukluk fotoğraflarım üzün yine beni
Kurudu bir çiçek ...
Yok şehre benzeyen bir çiçek
Yok köyün bir yerinde o rüya
Hep kelebek uçuşur o şehrin göklerinde …
Şehirlere parklara vurgundum ben
Ve
Annemin özlediği nazlı çiçekti İstanbul
Yazın kuruyan dereler gibi suçlusun fakirliğim
Beni büyütmüş tarlaların dizleri
Çiçek çiçek tarlaların gözleri ağlasın…
Şehir ve parklar çiçek
Şehirli bir kadın olmak istemiş annem...
Şehirli çocuk olmak istemişim ben
Annemin özlediği nurlu şehirdi İstanbul
Annemin özlediği surlu şehirdi İstanbul
Annemin özlediği gururlu şehir İstanbul.
Gönlümde hep olacaksın güneş şehir İstanbul
Yazın kuruyan dereler gibi suçlusun ellerim
Kurudu bir çiçek özlemle...
Kayıt Tarihi : 2.3.2016 07:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!