Annem Koluma Girmiş, Yürüyoruz

ANNEM KOLUMA GİRMİŞ, YÜRÜYORUZ

Sokaklarda sonbaharın ayak sesleri
Ve denizde, köpük köpük dalgaların arasında vapurlar
Vapurlar, bir kıyıdan diğer kıyıya sevda taşır, umut taşır
Sevdaları ve sevdalıları taşır ve umutları tepeden tırnağa

Yazdan kalma güneşin solgun pırıltılarıyla denizin üstünde titreşimler
Titreşimler, çocukluk günlerimdeki renkli bilyelere benzer

Annemin elini tutmuşum da yürüyoruz sanki sokakta

Aklımda ne eski bir sevdanın kırıntısı var, ne ayrılıkları,
ne de o bildik yalnızlığı bitmiş sevdaların
Kırlangıçların kanatlarıyla taşıdığı bir yağmur yağmış da
ıslanmışım sanki tepeden tırnağa

Annemin sıcacık elini tutmuşum ya
Bulutlar ıslak, sokaklar, caddeler, toprak ıslak
Umurumda değil ne kırlangıçlar, ne yağmurlar

Gecenin bir yarısı. Hava, ayaz mı ayaz
Hani, insanın iliğini donduran cinsinden
Ceketimin yakasını hafifçe kaldırıp, ellerimi cebime soktum
Annemin elini tutmuşum da yürüyoruz sanki sokakta

Yalnızlık, en çok geceleri gelirmiş, rengi katran karası

Annemin sıcacık elini tutmuşum ya
Karanlık gökyüzünden dökülürken, katran karası hüzünler
Umurumda değil ne yalnızlık, ne insanın iliğini donduran ayaz

Annem, annem koluma girmiş, yürüyoruz

Sokaklar bizim, caddeler ve yollar bizim
Annem yanımda ya, umurumda değil dünya